Şu kâinata dikkat edilse görünüyor ki: Içinde iki unsur var ki, her tarafa uzanmış, kök atmış. Hayir şer, güzel çirkin, nef' zarar, kemal noksan, ziya zulmet, hidayet dalalet, nur nâr, iman küfür, taat isyan, havf muhabbet gibi âsârlariyla, meyveleriyle su kâinatta ezdad birbiriyle çarpışiyor. Daima tegayyür ve tebeddülâta mazhar oluyor. Başka bir âlemin mahsulâtinin tezgâhi hükmünde çarklari dönüyor. Elbette o iki unsurun birbirine zid olan dallari ve neticeleri, ebede gidecek; temerküz edip birbirinden ayrilacak. O vakit, Cennet-Cehennem suretinde tezahür
edecektir.
(Sözler 532)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder